فرازهایی از عرفان مولانا:
مال دنیا شد تبسم های حق
کرد ما را مست و مغرور و خلق
فقر و رنجوری به استت ایسند
کان تبسم دام خود را بر کند
بیشتر انسانها چون دنیا چون دنیا به آنها روی آورد،آن را از خود
می دانندو مغرور می شوند.
«کلا ان الانسان لیطغی ان راه استغنی »
انسان چون بی نیازی ببیند طغیان می کند.
اما گاهی مواقع این بی نیازی ممکن است یکی از سنت های الهی به
نام استدراج باشدیعنی نعمتی بعد از نعمتی دیگر به انسان عطا می شود
تا به تدریج انسان را به وادی هلاکن بکشاند و مقدمه ای باشد برای بدام
افتادن او.
قرآن کریم:
و لو بسط الله الرزق لعباده لبغوا فی الارض
اگر خدا روزی را بر بندگانش فراخ گرداند ( گسترش دهد) هر آینه
در زمین سرکشی می کنند
زانکه انسان در غنی طاغی شود
همچو پیل خواب بین یاغی شود
پیل چون در خواب بیند هند را
پیلبان را نشنود آرد دغا
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند